لینک باکس افزایش بازدید
به گزارش فارس به نقل از مجله تورنتو، کنفرانس “دگر اندیش ستیزی و بهایی آزاری در ایران ” روز جمعه اول جولای در سالن تائتر “الیزابت بدر ” با خوش آمدگویی پروفسور “لیندا نورثراپ ” – ریس بخش تمدن های خاور میانه و نزدیک دانشگاه تورنتو اغاز بکار کرد.
نورتراپ در سخنان افتتاحیه این همایش گفت که موسسه ایران شناسی دانشگاه تورنتو پیشتاز در دانشگاهی در امریکای شمالی است و در ادامه به معرفی محمد توکلی استاد ایرانی این دانشگاه پرداخت.
توکلی به همراه دکتر عباس امانت ( دانشگاه ییل ) و دکتر احمد کریمی حکاک ( دانشگاه مریلند)، پنل گشایش و نگرش تاریخی را تشکیل می دادند .
* استراتژی بهاییان تبدیل دگرستیزی به دیگر پسندی است
توکلی سخنرانی افتتاحیه را با بهایی ستیزی و اسلامگرایی از منظر تاریخی و با استفاده از الگوی “بابی ” و “بهائی ” ارائه داد. وی به تغییر در گفتمان ضدبهائی از گفتمانی دینی به گفتمانی سیاسی در طی سالها اشاره کرد.
توکلی به ریشهیابی در تحول تاریخی بهائی ستیزی پرداخت و با این جمع بندی که در نهایت دگرآزاری و دگر ستیزی باید تبدیل به دگر خویشی و دیگر پسندی شود که کلید موفقیت جامعه ای سالم است.
*ایران هیچ گاه شاهد نسل کشی های همانند نسل کشی های ارامنه نبوده است
سپس عباس امانت سخنرانی اش را با عنوان بازنگری تاریخی شروع کرد و به بررسی تاریخ کلان کشی و نسل کشی در ایران پرداخت و این نکته را گوشزد کرد که در ایران نسل کشیهایی مانند قتل عام ارامنه توسط ترکهای عثمانی یا کشته شدن نزدیک به ۵ میلیون انسان مسلمان و هندو ، در جریان استقلال پاکستان نداشته است.
او به ساختار “دیگر ” و بیگانه اشاره داشت و ایرج و تورج از شاهنامه و فرهنگ اساطیری و همچنین ایران و انیران را از آن به مثال آورد. وی این جریان را دارای ۴ وجه دانست.
ا- فرا اسلامی بود .اسلام را پایان یافته می دانست.
۲- از اعتقاد مسلحانه در دوران اولیه به فاز گفتمان رسیده بود
۳- جامعه سیال بود ( از طبقات مختلف اجتماعی به آن پیوسته بودند – زنان حق شرکت داشتند
۴- پیامش بوی تجدد می داد در حالیکه زبانش زبان مردم می داد.
امانت گفت که بدلیل امنیت زمان پهلوی ، طبقات متوسط و نخبگان جامعه بهایی بیشتر شد که باعث شد پیام به دگر اقشار کمتر منتقل شود.
عباس امانت استاد دانشگاه ییل آمریکا سخنان خود را با خواندن شعری پایان داد.
* تخریب اماکن بهائی همیشه به نوعی سازندگی منجر شده است
“احمد کریمی ” سخنران آخر این پنل بود که به بیان فرایند تخریب به عنوان نوعی دگرآزاری پرداخت و آن را در چارچوب پیامی به ضعیفتر و زیردست مورد بررسی قرار داد. مثالهایی از روستایی در مازندران تا مرکز نیایش بهایئان در تهران ( حظیره القدس ۱۹۵۵ با تحریک فلسفی )، تا مصادره بیمارستان میثاقیه در تهران در ۱۹۷۹ به حاضران نشان داد.
حکاک، تخریب بناهای بهائی و بابی را از نوع مشابه که در تاریخ اخیر اتفاق افتاده است دانست و افزود: این تخریبها همانند توپ بستن سومنات توسط طالبان، تخریب مسجد بمبئی توسط هندو ها ، تخریب منازل عربهای فلسطینی در سرزمینهای زیر سلطه اسراییل، علاوه بر تخریب حاوی پیامی مضاعف مانند تجاوز جنسی به اسرای جنگی است که برای غلبه رو کامل فراسوی برتری رزمی تلقی می شود.
حکاک این نکته را مطرح کرد که تخریب اماکن بهائی همیشه به نوعی سازندگی منجر شده است و واکنش بهائیان در این مورد قابل تقدیر است. حکاک در پایان اشاره کرد که در حالیکه ستم به بهایئان باید جدی گرفته شود ولی باید مواظب بود که جنبه های متا فیزیکی به گونهای کنترل شوند که بنیان های آن راه را بر اندیشه های انسانی ( عقلی ) تنگ نکند.
* سخنرانی لاهیجی و شیرین عبادی در جمع تماشاگران
بخش اول بدون پرسش و پاسخ به اتمام رسید. دکتر توکلی از حضار که بیش از ۳۰۰ نفر میرسیدند، خواست که به ساختمان ویکتوریا ( مجاورت تائتر ) برای قدردانی از دکتر عبدالکریم لاهیجی ( حقوقدان و فعال حقوق بشر ) بروند. در این قسمت شیرین عبادی از طریق تله کنفرانس از سنت خوبی که جدیدا در بین ایرانیها برای بزرگداشت اشخاص مرسوم شده است قدردانی کرد و ضمن استاد خواندن لاهیجی از سابقه مبارزاتی وی برای احقاق حقوق بشر وی که منجر به مهاجرت و مصادره اموال وی در ایران شده است ، تشکر کرد. منصور فرهنگ نیز از لاهیجی تقدیر کرد.
- پنل اول: تحت عنوان دعوت نفی و سرزمین موعود
روز شنبه دوم جولای پنل اول تحت عنوان دعوت نفی و سرزمین موعود از ساعت ۹:۳۰ تا ۱۱ بامداد با شرکت “محمد افنان ” ( پژوهشگر ) تحت عنوان مراحل تدریجی دعوت باب و به مدیریت “مارتا سیسمید جی بوا ” از دانشگاه تورنتو آغاز شد.
سپس “بهروز جباری ” پژوهشگر که به شعر و طنز علاقه خاصی دارد در مورد خدمت بهایئان به شعر فارسی سخن گفت. آخرین سخنران دکتر کامران اقبال از دانشگاه “روهر ” سخنرانی تحت عنوان “نگرش عبدالبها به مهاجرت یهودیان به فلسطین ” پرداخت.
- پنل دوم: بررسی تجدد جنسی در آیین بهاییت
پنل بعدی که با کمی تاخیر شروع شد تا ساعت ۱ بعدازظهر ادامه داشت. عنوان این پنل تجدد جنسی بود با مدیریت “ریوان سندلر ” از دانشگاه تورنتو، بود. فرزانه میلانی از دانشگاه ویرجینیا به نقش طاهره اولین زن بهایی پرداخت.
“نگار متحده ” از دانشگاه “دوک ” در مورد کاشانه، آینده عکس برداری بابیان و بهایئان در قرن ۱۹، سخن گفت . و آخرین سخنران سیامک ذبیحی مقدم ازدانشگاه حیفا بود که تحت عنوان ” آیین بهایی و زن ایرانی ” سخن گفت.
نظرات شما عزیزان: